‘Mijn kleine Grote Markt’ is de titel van het boekje dat Ruud Vreeman Groningen cadeau deed bij zijn vertrek als tijdelijk, waarnemend, burgemeester. Hij woonde er ruim een jaar, onder de Martinitoren. Terug in de stad waar hij studeerde, woonplaats van zijn vader, de geboorteplaats van mijn eigen vader.
We hadden dus wat om over bij te praten, toen we onlangs tot een boekenruil overgingen. Vreeman kreeg het mijne met portretten uit huizen van De Wever, ik dat van hem. Het blijkt een leuk geschreven persoonlijk verslag van de Groningse periode. Vanuit zijn flatje aan de markt kijkt hij naar de bewegingen in het hart van de stad, met foto’s vanaf het appartement gemaakt door hemzelf of echtgenote Ronny laat Vreeman zien wat er beneden hem gebeurt.
Opnieuw toont de voormalig burgervader van Tilburg dat de woorden ‘nee’ of ‘dat kan niet’ bij hem niet voor in de mond liggen. Hoezo geen huldiging van FC Groningen op de Grote Markt? De plaatselijke FC ‘hoort in de stad!’
Vreeman schroomt niet te verwijzen naar zijn periode in Tilburg, haalt het MIDI-drama kort aan, verwijst naar de strubbelingen rond het Draaiend Huis en de aanleg van de Cityring. Zonder rancune, maar duidt de gebeurtenissen in een breder kader. Hij woont op een historische plek in Groningen, merkt de burgemeester op.
Een plek waar Pim Fortuyn vergaderde en heftige debatten voerde. Fortuyn, een man die hij goed kende en met wie hij bevriend raakte tot Pim in Vreemans ogen een te grote wereldvreemde narcist werd.
Jammer voor hem, maar Hans Smolders komt niet voor in ‘Mijn kleine Grote Markt’. Ook in deze stadsgids ontbreekt hij. Het zal hem trouwens deugd doen. In die Tilburgse stadsgids staan wel meer klungelachtige zaken naast het ontbreken van de LST.
Geen wonder dat Peter Ooms failliet is, dacht ik vorige week nog toen ik het boekwerkje op bruikbaarheid screende. Het adres van sportschool Ooms in Noord staat fout in de stadsgids. En als het met Cinecitta niet goed loopt? Filmliefhebbers worden door de samenstellers van de gids nog immer naar het filmhuis aan de Schouwburgring verwezen. Je zou denken dat zo’n redactie verouderde data na een jaar wel kon hebben aangepast. Mijn gids ligt dus inmiddels bij de rest van het oud papier.
Het leukste nieuws van de afgelopen week kwam echter niet uit Tilburg, vond ik. Dat was het verhaal over de griep en de rol van Ab Osterhaus, de grootverdienende viroloog die ons Nederlanders telkens weer massaal aan de vaccins wil hebben.
Eindelijk wordt de man door zijn eigen vakgenoten aangepakt. Osterhaus, hij die een paar jaren geleden op staatskosten al eens miljoenen vaccins inkocht bij zijn bevriende farmaceutische bedrijven vanwege een niet bestaande vogelgriep-pandemie. De belangenverstrengeling ligt er dan nu ook wel heel erg dik bovenop bij de aandeelhouder/viroloog als hij ons verwijst naar een middeltje waar hij zelf aan verdient.
Direct na dat bericht verschenen foto’s op het web van miljonairs die geld hadden verstopt op bankrekeningen in Zwitserland, toevallig ook het land waar de meeste farmaceuten huizen. En? Een van die portretten leek op dat van Ab. Maar het was hem (nog) niet.