Tot vier uur ’s nachts biertjes zuipen en achter de b@%$*es aan.

Miel Blok is Tilburger en auteur van het boek Ik ben mijn beste vriend. Zijn tweede boek met CD en applicatie, ‘Feel good, Arie-Wubbo‘ komt uit op 15 oktober van dit jaar. Hij heeft een wekelijkse column op Tilburgers.nl. Daarnaast is hij eigenaar van communicatiebureau ‘t Schrijfblok

Deel twee in mijn drieluik over de horeca in de Tilburgse binnenstad. Op 4 juli stemt de Gemeente Tilburg over een verruiming van de openingstijden voor kroegen in het centrum. De verwachting is dat het voorstel wordt aangenomen en uitgevoerd. Mooi! Toch? Minder overlast op straat in het holst van de nacht. Dat zou de uitkomst moeten zijn. Eureka! Onze gemeenteraad heeft het buskruit uitgevonden. Bewoners van het centrum gaan begin volgende maand ongetwijfeld de straten op om het heuglijke feit te vieren. Om een poos later weer thuis te komen. Thuis, van een ongetwijfeld ijskoude kermis.

“Eej jongens, gaan we lekker biertjes zuipen? Of wat?” De openingszin van de Nederlandstalige klassieker ‘Me Nikes’ van The Opposites. Voortaan lekker iedere avond tot vier uur ’s nachts biertjes zuipen! CDA en TVP zijn tegen het plan. Waarschijnlijk willen ze kroegeigenaars niet opzadelen met te lange werkdagen. Maar goed. Ruimere openingstijden. Om overlast te beperken. Het lijkt meer op een vrijbrief om voortaan zeven dagen per week zo dicht mogelijk bij een leeggepompte maag of een coma te komen. Mooi? Mooi! Mooi… Voortaan iedere avond stapavond in Tilburg. “Fok it we hebben de tijd, dus doe nog maar tien biertjes en een Stollie voor mij.” The Opposites.

“En we gaan nog niet naar huis. Nog lang niet, nog lang niet…” Alweer zo’n vaderlandse evergreen. De Jeugd van tegenwoordig. “Sluitingstijden zijn voor neppe gasten.” Zo dan! Zou onze volksvertegenwoordiging ook hebben geluisterd naar de stemmen van jong Nederland? De mensen die een overgroot deel vertegenwoordigen van de late kroegbezoekers? De mensen die om vier uur ’s nachts schreeuwend, kotsend, pissend, vechtend en neukend over straat hobbelen? Natuurlijk niet! Volksvertegenwoordigers kunnen zich in de regel niet inleven in mensen die hun eigen kinderen hadden kunnen zijn.

Vanaf drie uur ’s nachts mogen mensen geen café meer in. Alleen nog door de deur naar buiten. Volgens het voorstel zorgt dat voor meer spreiding van de stad verlatende feestvierders. Welke zwakzinnige heeft dat verzonnen? Die regel bestaat toch al lang op zaterdagavond? En werkt het? Natuurlijk niet! Als dat wel zo zou zijn, dan was het voorstel niet nodig. De briljante oplossing: we maken gewoon meer zaterdagavonden. Waar het de openingstijden betreft. Eureka! Vanaf drie uur ’s nachts nergens meer binnen. Ik zie het al helemaal voor me. Terwijl ik ook eens terugdenk aan ‘vroeger’. Het is 02:55 uur op zomaar een ochtend. Martin Brozius staat met een lange rode jas en gestippelde strik op de Korte Heuvel en honderden kroegbezoekers staan om hem heen. Een wekelijks terugkerend fenomeen in de Tilburgse binnenstad. Martin schalt over straat: “Kies je deur één, twee of drie? Rennnnnnn jeeeeee rot!” Een complete volksverhuizing volgt. Voor nog een laatste uur aan biertjes en Stollies.

Ik ben altijd helemaal voor oplossingen van problemen. Teveel overlast op straat, ver na bedtijd? Misschien moet Oom Agent dan gewoon eens wat daadkrachtiger optreden. Ergens eten of naar huis. Op sommige momenten moet je mensen niet teveel keus geven. Iedere dag tot vroeg in de ochtend open? Ik moet er een beetje om lachen. Zoals ik in 2004 ook hartelijk moest lachen om alle reacties op het net iets minder briljante plan om het ‘smulbos’ te introduceren. Leedvermaak? Nou, misschien een heel klein beetje. Eigen schuld? Jazeker. Misschien zouden onze beleidsbepalers zich eens wat meer moeten inleven in de mensen die in hun ogen de openbare orde ’s nachts verstoren. Ik zou zeggen: ga eens een zaterdagavond mee op stap. Lekker biertjes en Stollies zuipen en achter de b@%$*es aan tot vier uur ’s nachts. Wellicht komen onze lieve mensen volksvertegenwoordigers dan tot andere inzichten. Als ze het zich de dag erop nog kunnen herinneren…