Miel Blok is Tilburger en auteur. Zijn debuutroman met CD en applicatie, ‘Arie-Wubbo, de ultieme roadmovie (op papier)‘ kwam uit op 15 oktober van dit jaar. Hij heeft een wekelijkse column op Tilburgers.nl. Daarnaast is hij eigenaar van communicatiebureau ‘t Schrijfblok
Kerstmis nadert. Een mooi moment om goed na te denken over goed en kwaad. Over rechts en links. Over heiligen en vergiffenis voor ketters en andere niet-christelijken. Kerstmis. Gadverdamme! Hypocrisie heerst de wereld twee dagen lang. Daarna gaan we weer lekker op oude voet verder. Toch? Of in Tilburg niet meer? Onze jongens komen namelijk thuis. Eindelijk. Na 110 jaar. Klaar om onze stad te vullen met nét dat kleine beetje extra liefde van hun god. Joepie! Voortaan is iedere dag Kerstmis…
The Saints Are Coming. Een nummer dat ooit eens werd geschreven door de Schotse band The Skids. Ik moest er meteen aan denken toen ik het nieuws hoorde. “The saints are coming to town now.” U2 en Green Day gebruikten het nummer in 2006 om geld in te zamelen voor nieuwe instrumenten. Om artiesten in New Orleans te helpen die hun spulletjes kwijt waren geraakt tijdens de orkaan Katrina. “The saints are coming to town now.” Het klinkt een beetje magisch. En nu ook voor ons! Voor ons, godvrezende Tilburgers.
De fraters van Tilburg verlaten Suriname. Na 110 jaar komen ze gezellig weer naar huis. Drie dienaren van de Heer. Het stond zelfs in de krant! Omdat december de nieuwe komkommertijd schijnt te zijn. Het artikeltje riep wel wat vragen in me op. Het zal de naderende Kerst zijn. Of misschien juist wel omdat het stukje tekst mijn aversie tegen de heilige decembermaanden weer helemaal wakker maakte. Ze komen thuis, onze fraters. Vanuit het verre Suriname, terug naar Tilburg. The saints are coming.
Ik gooi de knuppel maar in het hoenderhok. Verhalen over katholieken en hun mooie daden strijken me behoorlijk tegen de haren in. Datzelfde geldt trouwens voor mooie vertelsels over mensen met een andere religie. Ze komen thuis, de beste mannen. Maar waarom zijn ze 110 jaar geleden eigenlijk weggegaan? Om de mensen in het toen ongetwijfeld nog barbaarse Suriname te helpen. Dat zal ongetwijfeld de lezing zijn. Laat me niet lachen! De laatste kruisvaarders, dat waren het. Zieltjes winnen voor de heer die ze vreesden. De fanclub van de katholieke god uitbreiden. Dat was ongetwijfeld de achterliggende gedachte.
Maak de mensen eerst bang en zorg dat ze zich bij je aansluiten. Verwen ze daarna met zalvende woorden. Of verwen ze met dingen die steeds meer openbaar worden. Hun eigen god? Niet meer belangrijk. En werken de onwetenden aanvankelijk niet mee? Dan helpen hardere maatregelen wellicht. Allemaal uit naam van God. Mooi, toch? Christenen doen het al sinds de kruistochten. Als anderen tegenwoordig hetzelfde doen, dan heten ze terroristen. Geloofsfanaten. Ik kan het niet helpen, maar ik word er een beetje misselijk van. De fraters komen thuis. Hun werk is klaar. Vlak voor Kerstmis 2011. Alsof onze religiestrijders voortaan voor permanente feestdagen gaan zorgen. Ik had veel liever een artikel gelezen uit 1902 waarin stond dat de fraters toch maar niet naar Suriname gingen. Om mensen niet nodeloos te bekeren.
Kerstmis dus. De tijd om vrede te vieren en verdraagzaamheid naar elkaar te prediken. Om op 27 december de wapens weer te pakken en haat weer op te laten borrelen. Ik wil er eigenlijk niet eens aan denken. Geef mij maar gewoon een denneboom en gezelligheid. Meer hoeft het niet te zijn. En mooie muziekjes! Die van de Top 1000 Aller Tilburgers bijvoorbeeld. Gewoon, om de gedachte aan fraters en terroristen te verdrijven. Heb jij je lijstje al ingevuld? Nee? Schandalig! Je ziel zal branden in de hel! Of zoiets. Maar goed. Het is natuurlijk wel leuk als je je stem laat horen. Vul hier even je tien favoriete nummers aller tijden in. Dan hebben we straks samen een lijst om trots op te zijn. Heb ik je bekeerd? En wat is er gebeurd met de tussen-n van denneboom?
Beste Miel,
Goed dat je jezelf uit! Ik bespeur een enorme haat tegen de katholieken en alles wat met het christelijke geloof te maken heeft. Als eerste, DAT MAG! Wat me echter wel opvalt is dat je het wel opneemt voor (sommige) andere gelovigen. Laat ik als eerste zeggen dat er helaas rotte appels zijn, overal, maar dat wil nog niet zeggen dat ALLE appels rot zijn. Het geloof behoort een boodschap van HOOP en LIEFDE te zijn. Als je om je heen kijkt en de wereld, incl mensen, dan wordt je wel wanhopig. Zoveel ellende, hebzucht en egoisme! Wat mensen elkaar allemaal niet aandoen en dat zelfs soms in de naam van God! Geloof me ik heb mijn portie gehad en ben o zo blij dat er meer is in de wereld dan ‘de mens’. Volgens het christelijke geloof wordt ieder mens eerst lichamelijk geboren. Daarna heeft ieder mens de vrije keus om te gaan zoeken of er misschien wel meer in dit leven is dan wat hij werkelijk kan zien. Mensen die met heel hun hart op zoek gaan, zullen vinden. Als ze oprecht zijn zullen ze meer vinden. Dan pas zullen ze geestelijk geboren (herboren) worden. In het engels heet dat met een mooie term ‘grace’. Dus je kunt eeuwig blijven zeuren hoe slecht de mensheid is (want dat zijn velen helaas) of je kunt op zoek gaan naar iets beters. die vrije keus heeft iedereen. Succes met de zoektocht.