Jacky Checker was zondag 23 maart ook present tijdens de opnames van de CD alle 014 goed, in Paradox. Ze speelden daar als laatste met het nummer ‘Show Me’. Inmiddels is de stemming voor deze CD gesloten en zijn ze op de vijfde plaats geëindigd. En met dat nummer maken ze ook kans op een hoge notering in de vierde editie van de Top 1000 aller Tilburgers die op 31 december 2014 live wordt uitgezonden vanuit Wijkcentrum In de Boomtak. Mano Gitz is de frontman en zanger van Jacky Checker; tijd voor een interview.
Mano schuift aan op het terrasje van wijkcentrum In De Boomtak. “Waar ben je geboren?” “Ik ben geboren in Goirle, in 1976 in Moedervreugd, zoals wel meer kindertjes in Tilburg.” lacht Mano. “Maar mijn ouders komen uit Korvel, Trouwlaan, de Christiaan Huijgensstraat, daar ben ik ook opgegroeid. Ze wonen er nu overigens nog steeds. Ik kom uit een echt arbeidersgezin, mijn vader is schilder en mijn moeder heeft een tijdje bij AaBe gewerkt, toen ze nog bestonden. Mijn moeder is een echte Tilburgse en mijn vader is op zijn zevende naar Tilburg gekomen. Zijn vader, mijn opa, ging een pakje sigaretten halen en is nooit meer thuis gekomen. Dus die heb ik nooit gekend. De naam Gitz zal van origine wel ergens uit Oostenrijk stammen, dat hebben we nooit goed kunnen uitzoeken.”
“Dan heb ik ook nog een broertje die vier jaar jonger is. Mijn lagere school heb ik gevolgd bij de Gustave School in de Generaal Smutslaan, die school heet nu Triangel geloof ik. En er stond daar ook een wit kerkje, een ideale speelplek. Daarna ben ik naar de Jozef Mavo, aan de Oude Dijk gegaan. Dat was wel zo’n beetje mijn schoolopleiding. Ik heb van alles gedaan qua baantjes, maar mijn officiële beroep is truckchauffeur.” zegt Mano met een grijns.
“Waar komt jouw fascinatie voor muziek vandaan?” “Eigenlijk met de paplepel ingegoten. Mijn overgrootvader en mijn oma en haar zus zaten in de muziek en traden veel op in het zuiden van Nederland en het noorden van België Hij speelde accordeon en mijn oma speelde saxofoon. Volgens mij traden ze op als de ‘Smiling Sisters’. En als ik op visite ging dan speelden ze muziek. En dat vond ik als jongetje van twee, drie fascinerend. Live muziek, geweldig.”
“Verder was ik als kind helemaal idolaat van Doe Maar, ik deed mee met soundmix-shows en zo. En vond het fijn om te playbacken. Ik hou wel van de rol als frontman en zanger, het is een rol maar ook een verlengstuk van mezelf.”
“Toen ik zo’n jaar of 14-15 was formeerden we onze eerste band. Ik zat toen op de Mavo en via voetbalvereniging Sarto kende ik Ivan Otten, en met nog een paar anderen zijn we gaan oefenen op de zolder van Ivan met zijn drumstel. De naam van die band was ‘British Underwear’. We hebben met die groep ooit één optreden gedaan, dat was in ‘Skarabee’ meen ik, op de hoek van Korte Nieuwstraat en Koestraat. Dat hele optreden was rampzalig. We zaten ook voortdurend van rollen te wisselen, bij de ene song zat ik ineens achter de drums, werkelijk het sloeg helemaal nergens op.” lacht Mano.
“Na die periode groeiden we uit elkaar en in 1998 heb ik samen met Ivan Otten weer ‘McGyvers’ opgericht. En met die band hadden we zelfs nog een underground hitje: ‘Mafkezen’. Dat wordt nu nog steeds in Café Extase gedraaid. Ik heb een fascinatie voor taal, en ik schreef ook de teksten. De band is gewoon ontstaan uit gezelligheid. Met een spetterend afscheidsconcert in 013 Bat Cave is de band in 2007 ter ziele gegaan. Met McGyvers hebben we best veel optredens gedaan, voornamelijk op kraakfeesten. En we kraakten zelf ook. Op een gegeven moment stond de bovenverdieping van Restaurant Bali aan de Piusstraat leeg. In de grote ramen aan de bovenkant hadden we de tekst ‘McGyvers in het Huis’ opgehangen. Daar kregen we natuurlijk veel reacties op want vanaf de Paleisring kon je de tekst niet missen. En het duurde nog een half jaar voordat we door deurwaarders uit het pand zijn verwijderd.” grinnikt Mano.
“Met McGyvers maakte we nederlandstalige metal-rap, echt cross-over. Ons grote voorbeeld was Osdorp Posse en BioHazard, we werden zelfs de Nederlandse Biohazard genoemd. En ik was ook een enorme fan van Osdorp Posse, vroeger al. Ik ging naar alle concerten en ontmoette daar ook de medefans. Daarom was ik ook bijzonder vereerd om in het voorprogramma te staan van de landelijke tour van Osdorp Posse, ‘Definitie van Doofheid’ genaamd, dat was zo rond 2006. Een droom die uitkwam.” glundert Mano. “Met McGyvers hebben we ook T-shirts laten maken, met ‘100% Mafkees’ erop. Die gingen grif van de hand, en we hebben er meer dan 500 verkocht. En ik zie af toe bij optredens dat mensen die t-shirts nog steeds dragen, erg cool is dat. Met McGyvers hebben we twee CD’s gemaakt: ‘McGyvers in het huis’ en ‘100% mafkees‘. En 3 voor 12 had een lang interview met ons bij het afscheid.”
“In de tussentijd zat ik tussen 1996 en 1999 ook nog in de band ‘Dutch Terrorism’, die groep speelde voornamelijk ‘grind core’ en was geïnspireerd op de muziek van Napalm Death. Het hoogtepunt van die band was een afsluitend optreden in Noorderligt, nota bene in het voorprogramma van Napalm Death. Het lullige was dat ik net een week van tevoren de band verlaten had, dus dat optreden was met een andere zanger. Ik ben toen maar thuis gebleven. Zo gaan die dingen.” mijmert Mano.
“In de tijd van McGyvers, vanaf 2002, was ik ook nog bezig met een ander project. Dat heette ‘Oke Dan’, samen met Tedje Geleden, oftewel Patrick Engel in het dagelijkse leven. Daarnaast was ik ook actief met WatNou TV, shows te hosten, presentaties te doen. En ik schreef voor Tillywood, destijds met Angela Henkelman.”
“Daarna ben ik met al die dingen gestopt. En ik miste het optreden. Dus eind 2009 ben ik met gitarist Vins van Loon begonnen met ‘Jacky Checker’, en met deze groep willen we echt aan de weg timmeren. We hebben veel bandwisselingen gehad maar sinds 2013 ben ik erg tevreden met de huidige samenstelling. In 2013 kwam de eerste single uit, en ook de videoclip, The Pain.”
“Wat is je persoonlijke levensvisie, Mano?” “Goh, wat een moeilijke vraag. Eigenlijk leef ik van dag tot dag. Maar ik streef met Jacky Checker wel naar perfectie, technische perfectie en kwaliteit. En we doen er ook alles bij. We zijn een DIY-band. Do It Yourself, we doen eigenlijk alles zelf. Laatst, bij de opnames voor de CD Alle 014 goed, hadden we zelfs zes camera’s bij ons en hebben we een hele clip geschoten, die staat online nu. Verder komt er in de zomer een nieuwe single uit”. besluit Mano, ” met een A- en B-kant en met een clip erbij.”
Dit is de Videoclip van The Pain van Jacky Checker
Dat Napalm Death optreden met Dutch Terrorism daar was ik de zanger. Ik zong in die tijd ook bij Brotherhood Foundation. Jammer dat je dat gemist hebt. Het was erg tof.