De troubadour Jacques Mees, tevens singer-songwiter en Bob Dylan-vertolker, lanceert 23 november 2014 zijn nieuwe EP in kleinkunsttheater De Boemel. Dat is een mooie gelegenheid om eens bij te praten met deze ras-Tilburger.
“‘Dream House’ Dit is mijn droom EP. Dat wil zeggen dat ik hier precies de juiste ‘sound’ voor ogen heb, waar ik al een leven lang op zoek naar ben. Dat komt misschien door de handgemaakt microfoon in de studio waar ik deze keer de EP heb opgenomen. Ik heb alle vier de nummers zelf geschreven en gecomponeerd. Samen met Jos van Es en B.J. Baartmans heb ik de EP opgenomen. Bovendien werken ook violiste Kim de Beer en Liseth Horsten mee op ‘Dream House’. Die zijn er 23 november ook allemaal bij.”
“De songs Bike Rider en Dream House heb ik Frankrijk geschreven, en op muziek gezet. Ik werk altijd tegelijk aan de tekst en de muziek, dat is een combinatie. Dat moet ook in één keer werken, anders is het niet goed. En niet langer dan een minuut of drie, vier. De kunst is om zoveel mogelijk tekst, die in mijn hoofd zit, te schrappen, en tot de essentie ervan te komen.”
“Ook heb ik het nummer ter nagedachtenis van mijn vader opnieuw opgenomen: ‘Sneaked out of Heaven’s Door’, het is mijn favoriete nummer, én ook een publieksfavoriet.”
In een eerder interview een jaar geleden met Stefan Pietersen op Tilburgers.nl zei Jacques daarover het volgende: “Zoals aangestipt heeft de singer-songwriter namelijk nooit zo’n goede band met zijn ouders gehad. Met name zijn vader, die hem toevoegde toen hij op negenjarige leeftijd aangaf dat hij een gitaar wilde, dat dat instrument er bij huize Mees niet in kwam.”
“Ik heb hem zelf moeten verdienen, onder meer door altijd geld te vragen bij verjaardagen en bijvoorbeeld met Sinterklaas. En”, hij zegt het een beetje bitter, “Mijn ouders gaven niets om mijn muziek, maar reageren trots als ze een CD aan de buren en vrienden konden laten zien: ‘Kijk, dat is van ons Jacques.’ Daar komt nog bij dat mijn vader, door fysieke oorzaken, niet goed kon spreken en articuleren, waardoor ik hem nooit goed heb leren kennen.” ‘I love you more than when you were alive/ since you spoke to me from somewhere above/ funny, I know you more than ever before/ since you sneaked out of heavens door’, zingt Jacques in dat nummer.”
‘Dream House’ is geproduceerd door het nieuwe platenlabel ‘Rock Garage’, waarvan het de eerste productie is.
Jacques Mees: “Rock Garage is een platform voor beginnende en gevorderde muzikanten, waaraan ik mijn medewerking geef als ik in Nederland ben, want ik reis nogal veel de laatste tijd. Ik vind het fantastisch om samen te werken met jongere muzikanten en zo mijn bijdrage te leveren in hun ontwikkeling”.
Op de website van Rock Garage is te lezen: ‘Rock Garage is opgericht voor alle vormen van muziek: rock, soul, reggae, blues, singer-songwriters, etc. Alles onder deskundige begeleiding en zonder drempels. We willen zo veel mogelijk vibrerende (gelegenheid)formaties de kans te geven hun roots bij Rock Garage te planten om verder te groeien of contact te leggen met andere muzikanten/bands.’
Jacques vervolgt zijn verhaal: “Ik was afgelopen september in de Verenigde Staten, waar ook mijn zoon woont, en daar ben ik contact gekomen met een groep muzikanten in San Diego. We hebben een project opgestart om gedichten op muziek te zetten van Stephen Kalinich die veel met de Beach Boys heeft geschreven, samen met de muzikanten Dave Humphries, Wolfgang Grasekamp en Sven-Erik Seaholm. De eerste demo is al klaar. In 2015 gaan we er verder aan werken wanneer ik weer op bezoek ben in San Diego. Maar online is er ook veel mogelijk, ik kan ook altijd wat muziek doorsturen via mail of Facebook.”
“Daarnaast was ik ook in Ierland en Frankrijk waar een goede vriend van me woont, daar kwam ik ook mijn ‘Dream house’ tegen. Een ogenschijnlijk vervallen pandje aan een watertje. Misschien dat ik dat ooit nog eens kan kopen.” mijmert Jacques met een glimlach.
“In februari ga ik weer op reis, eerst naar Noord-Ierland, Belfast, dan Dublin ten tenslotte naar Schotland en Wales. Ik hoop daar weer samen te werken met talentvolle artiesten, die ik daar ken, of die je daar spontaan ontmoet. Iedereen is altijd zo enthousiast. In het verleden hebben we met vrienden daar een Iers drinklied gespeeld. Later heb ik het nummer ‘ The Banter’ in San Diego opgenomen met Davy Tinney en de vaste club uit San Diego. Na de Britse tour reis ik door naar de Verenigde Staten naar mijn zoon en daarna naar San Diego om verder te werken aan het ‘No One Like You’ project. Ik hou ervan om te reizen, lekker weg en nieuwe artiesten ontmoeten en inspiratie daardoor opdoen. Dan krijg je bij elke song een nieuw en ander geluid, daar hou ik van.” besluit Jacques met een brede grijns.
De presentatie van de EP is op zondag 23 november 2014 in de Boemel, en iedereen is van harte welkom. Er is een tarief van vier euro entree, in ruil voor twee consumptiebonnen. “Een goede deal” zegt Jacques daarover.