Column van JACE van de Ven, voorgelezen in het Tilburgs Cultureel Café van zondag 3 januari 2016
Wat zullen we ons heugen van het vorig jaar? De steeds langere rijen vluchtelingen voor de grenzen, de steeds langere rijen armoedzaaiers voor de voedselbanken, de steeds langere rijen nieuwe miljonairs in Nederland. Kerstmis is alweer voorbij, het licht schijnt langer iedere dag, pas op dat je het onrecht niet gaat zien, knijp je ogen dicht, je wordt met barmhartigheid besmet voordat je het weet.
Maar eerst een gelukkig 2016 allemaal.
Van welk Chinees beestje dit jaar ook mag wezen
En wat voor gesternte er naarstig op schijnt
Of welke verdwazing het straks ondermijnt
Ik wens je een jaar om van niets iets te vrezen
Dat doven de mooiste muziek mogen horen
De blinde de prachtigste kleuren ontwaart
De eenzame vriendschap en liefde ervaart
En zelfs in stikdonker een lichtje zal gloren
Dat toch ergens iemand bestaat die gebeden
Verhoort en dat vrede het hoogst wordt geacht
En dat je gezond blijft van lijf en van leden
En alle kwaad afketst op jouw geesteskracht
Dit jaar stellen wij samen orde op zaken
Niet langer aan vage verlangens ten prooi
De wereld is altijd wat wij ervan maken:
Gewelddadig lelijk of weldadig mooi!
Dit gedichtje schreef ik voor Tilburg als stadsdichter als Nieuwjaarswens voor 2005 in het walsachtige metrum van de amfibrachys, waardoor je bij het lezen als je wilt zou kunnen gaan walsen. Feestelijk en, al zeg ik het zelf, best aardig, maar ook volkomen gratuit, product van iemand die al meer dan vijftig jaar gelegenheidsversjes schrijft en daardoor goed om kan gaan met rijm, metrum en woordkeus. Qua inhoud het niveau van Vader Abraham, maar dan gelukkig nog zonder zo’n drienotenmelodietje eronder van twee omhoog en één omlaag.
Vanaf vandaag moet dat anders kunnen: o, een lied te kunnen schrijven waar iemand iets aan heeft, nog beter dan het Koningslied, en dan net zo mooi gezongen als Droomland door Paul de Leeuw.
Dat trachten te maken, neem ik mij voor, want tot nu toe was het kommer en kwel. Ik ben net Willem II, de basis is stevig genoeg, maar het ontbreekt aan een goeie spits, zodat er gescoord kan worden.
Eenzelfde inhoud wens ik B&W en de Tilburgse gemeenteraad toe. En daarbij wat meer toekomstvisie, wie durft er in 2016 nog in te zetten op winkelrondjes als de helft van de zaken in de stad leegstaat. En graag ook wat waardigheid. Wat is de Primark nou meer dan een Action maar dan verpakt als kledingdump?
Laten we bidden dat ze eindelijk eens het licht zien. Één enkel lichtje is genoeg om de weg te wijzen. En wat je ook zit te prullen, de omstandigheden bieden altijd een oplossing aan. Neem nu de teloorgang van V&D, een buitenkans om de Primark in het V&D-pand te stoppen. Dan hoeven die onzalige plannen met toekomstige leegstandswinkels en te rooien bomen in en om het stadhuis niet door te gaan.
Nog een lichtpunt, Noordanus blijft tot zijn zeventigste en dat terwijl zijn baantje hier hem kennelijk zo weinig oplevert dat hij er overal commissariaten bij moet nemen. Hij heeft het er maar zwaar mee. Gelukkig wordt hij bijgestaan door een college van bekwame wethouders, ook al zullen sommigen van u ongetwijfeld bezwaren hebben tegen het woord bekwaam. Misschien hebben ze gelijk. Maar ja, onze wethouders zuipen in elk geval niet. Tenminste niet van hun eigen geld.
Ja zuipen, drinken liever gezegd, dat is ook zo’n goed voornemen van mij. Dat ga ik minder doen dit jaar. Scheelt me heel wat koppijn. Op oudejaarsnacht nog, loop ik met Jasper Mikkers van de kroeg naar mijn huis, had ik weer zo’n koppijn. Vraag ik hem: hoeveel bulten heb ik op mijn kop, zegt ie: tweeëntwintig. Zucht ik: gelukkig, dan hoef ik nog maar twee lantaarnpalen.
Maar we hadden het over wethouders: ik heb gelezen dat het nieuwe jaar volgens de Chinese dierenriem het jaar van de aap heet. Dus ik verwacht in 2016 heel wat van wethouder De Ridder, al zal hij moeilijker van de hak op de tak kunnen springen nou hij al die bomen tussen het stadskantoor en de Kattenrug wil laten kappen.
Kijkend bij die Chinese jaren en hun namen, kwam ik erachter dat ik zelf in het jaar van de Os geboren ben. Zou best eens kunnen kloppen, dacht ik, toen ik in de spiegel keek. En weet u wat er bij de Os wordt uitgelegd? Nederig en bedaard zijn de kenmerken van het karakter van de os. Bedaard en nederig. Dat betekent volgens mij dat degene die met deze kwalificaties behept is, denkt: Ik doe maar niks omdat ik toch niks kan.
Daarom zal dat lied waar de mensheid iets aan heeft er wel nooit komen. Eerste goeie voornemen van 2016 gestrand, sommige rokers onder u, kan ik waarschijnlijk nu al een hand geven. Maar, kom op, met al onze fouten en tekortkomingen, gaan we door:
Dit jaar stellen wij samen orde op zaken
Niet langer aan vage verlangens ten prooi
De wereld is altijd wat wij ervan maken:
Gewelddadig lelijk of weldadig mooi!
© JACE van de Ven 2016