Vruuger, vruuger was alles beter! Als je denkt dat ouderen zo denken, dan heb je geen gelijk. Er zijn ook nog veel ouderen die heel goed beseffen dat het leven van nu gemakkelijker is. Vraag je aan hen of het leven vroeger simpeler was dan krijg je een ‘vette’ ja te horen. Als ‘mijn’ oudjes vertellen over ‘vruuger’, spreken ze over de jaren ’50, ’60 en de eerste helft van de jaren ’70 in de vorige eeuw.
Vroeger waren gezinnen groter en hadden we geen thuiszorg die je kwam helpen met het huis schoonhouden, laat staan dat iemand je kwam helpen met douchen, nee dat moest je gewoon zelf doen. Vroeger ging je als je 65 was het bejaardentehuis in en dan telde je niet meer mee. Dan kwamen de kinderen in het weekend op de koffie omdat ze het zo druk hadden met hun werk en met hun gezin.
Nu kun je iedere week de thuiszorg verwachten die je helpt met de poetskarweitjes die je zelf niet meer kan uitvoeren omdat je lijf en leden niet meer doen wat jij wil dat ze moeten doen. Ik ben zo’n thuishulp, Renee is mijn naam. Mijn klanten kijken iedere week naar mijn komst uit. Niet alleen omdat ik de zwaardere karweitjes in huis doe zoals ramen lappen, stofzuigen of koper poetsen, nee, mij neem je in vertrouwen en vertel je de dingen die je met je kinderen niet wil of kan delen. Als je denkt dat ik die geheimen bij naam en toenaam nu ga delen, vergis je je want dat doe ik niet. Dit is geen roddelrubriek.
Maar wat ik wel wil doen is mijn ervaringen delen en aangeven hoe beleid je werkwijze kan veranderen, soms ten voordele van mensen en soms te nadele. Sinds 1 januari 2015 zijn de transities in de zorg een feit: gemeenten hebben verantwoordelijkheden op zich genomen over zorg. Zij bepalen welke zorg aan wie en waarom gegeven wordt. Dank u staatssecretaris Martin Van Rijn (Partij van de arbeid)! Voor diegenen die niet weten wie de beste man is, wat ik me bijna niet kan voorstellen; het is de blonde patente jongeman (60 lentes) die als staatssecretaris heel goed begrijpt dat je zorg beter kan regelen dichtbij mensen in plaats van in Den Haag.
Het zou niet per definitie slecht moeten zijn dat zorg dichter bij huis geregeld wordt, het is maar hoe een gemeente hiermee omgaat en wie de visie bepaalt; gemeente, zorgvrager of zorgverlener.
Als thuiszorgmedewerker in Tilburg bespeur ik willekeur; een mevrouw van 85, levend van enkel een aow-tje (ouderdomspensioen zonder aanvullend pensioen), krijgt regiotaxi, terwijl zij 50 m van een bushalte af woont en nog kan autorijden terwijl een 85-jarige man die van hetzelfde inkomen rond dient te komen geen regiotaxi krijgt omdat hij in het centrum woont. Mij ontgaat elke logica van deze redenering van de beste ambtenaar. Beiden zijn slecht ter been.
Over dit soort zaken wil ik schrijven, ik maak ze mee als thuiszorgmedewerker. Als je nu denkt dat alleen ouderen gebruik maken van de thuiszorg heb je het mis. Ook mensen met een lichamelijke handicap of mensen die psychisch een zwaar leven achter de rug hebben, maken gebruik van thuiszorg. Onbegrepen, omdat je hun handicap niet ziet en over wie geoordeeld wordt, een groep mensen voor wie niemand zijn of haar ogen mag sluiten. Daar schrijf ik over!
Welkom Renee, ik ben benieuwd. Ook ik heb sinds januari 2015 een hulp, maar dat is niet zeker meer??? In die tijd had ik een operatie aan mijn buik, en dat duurde nogal lang voor ik daarvan herstelde, ik liep nog met een stok toen ik een herseninfarct kreeg. Om een lang verhaal kort te maken, ik ben met dit stukje tikken een half uur bezig, maar ik ben een ‘jongere’ met hulp, 63 jaar…bijna 64, en ik kan niet laag en niet hoog! Tot later….