Stadsgedicht van Martin Beversluis, Stadsdichter van Tilburg 2015 – 2017
Danser
Dag danser
woorden zijn een wonderlijk middel
ze kunnen beschermen en troosten
maar als ze dat niet doen zijn het
al te vaak draadjes die gespannen
worden om te laten struikelen
dans danser
zo ziet de wereld er morgen uit en
zelfs als de zon dan schijnt zal het
net iets kouder zijn de werkelijkheid
is een berichtje in de krant dat je leest
en je roept kut terwijl in de verte om
een hoekje een beroepsbestuurder nog
maar eens een bijbaantje neemt
dag danser
ik weet ook wel dat als je in goed
overleg uit elkaar gaat je eigenlijk zegt
er was stront aan de knikker ik hoef
de reden niet per se te weten maar
ik had je iets beters gegund
dans danser
in de wetenschap dat je de vrucht
van je werk niet meer plukken zult
ze hebben dat draadje speciaal voor
jou gespannen jij weet niets je danst
een zwaan en struikelt
dag danser
dans danser
laat ze smolderen in hun woorden
tot ze goed gaar zijn dans voor het
laatst een stervende zwaan pak al
die losse draadjes leg ze in een
platte knoop maak een laatste
buiging en loop nee dans
weg van hen van ons
het doek valt wat overblijft
is staand applaus
dag danser
dans danser
dans.
Alle (stads)gedichten van Martin Beversluis: beversluis.com