vrijdag 29 maart 2024

2 gedachten over “Betaald werk: steeds vaak overgenomen door bijstandsgerechtigden

  1. De geschiedenis herhaald zich, ik noem het dan ook maar gewoon de ordinaire werkverschaffig

    Werkverschaffing is het in georganiseerd verband organiseren van projecten om werklozen een nuttige tijdsbesteding te geven. Hoewel het begrip werkverschaffing reeds in de negentiende eeuw voorkomt, is het vooral bekend uit de crisisjaren, de jaren 1930 – 1940. Wereldwijd was er in die periode een zeer grote werkloosheid.

    In Nederland werd vanaf de jaren twintig van de 20ste eeuw een groot aantal werkverschaffingsprojecten opgezet. In de werkverschaffing kregen de werklozen geen echte baan aangeboden, maar werden ze door de overheid verplicht om in grote werkploegen ongeschoold werk uit te voeren bijvoorbeeld het ontginnen van een hoogveengebied of het graven van kanalen. Dit alles gebeurde met schop, kruiwagen en kiepkar. De werkverschaffing was omstreden, met name in socialistische kringen werd de werkverschaffing als een vorm van uitbuiting beschouwd. Het werk was zwaar, de werkweken zo’n 50 uur, de omstandigheden erbarmelijk en het loon was maar net genoeg om met een gezin rond te komen. In 1939 verdiende iemand in de werkverschaffing 14 tot 17,50 gulden per week (omgerekend naar 2013 tussen de € 120,00 en € 150,00).[1] In de nabijheid van de projecten liet de overheid zogenoemde “werkkampen” bouwen, waar de tewerkgestelden woonden. Alleen zaterdagavond en zondag konden zij thuis zijn.
    Werklozen die weigerden of zij die het werk niet konden volhouden, kregen geen steun en waren aangewezen op de armenzorg, wat in die dagen als een blamage werd gezien. Veel werkverschaffingsprojecten werden uitgevoerd onder leiding van de Nederlandse Heidemaatschappij (de Heidemij). De overheid bepaalde de projecten, de werktijden en de lonen, de Heidemij hield toezicht op de arbeiders. Heidemij-medewerkers gaven orders, hielden iedereen in de gaten, betaalden het loon uit en hielden contact met de overheid.

    Zie de gelijkenis met het verleden en waar we met ons huidige kabinet op afstevenen. Met een verschil dat we nu al de Polen en straks Hongaren en Roemeenen hebben om ons werklozen in deze slavernij te laten dwingen. Met dat verschil dat zij een voorrecht hebben door een veelvoud te verdienen in Nederland dan in hun eigen land

  2. Er staat in het bovenstaande stukje:

    “Hierbij mag geen sprake zijn van verdringing, dat wil zeggen dat mensen met bijstand regulier werk moeten doen waarvoor eerder gewoon loon werd betaald aan een werknemer.”

    Volgens mij klopt dit niet en ik hoop dat de regel is dat mensen met bijstand werk doen dat anders blijft liggen. Uit het onderzoek van de FVN komt blijkbaar naar voren dat er toch flink mensen worden verdrongen dus door gemeenten misbruik wordt gemaakt van de mogelijkheden. Snel optreden van Asscher is gewenst.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *