Gastbijdrage van Ralf Embrechts, directeur-manager van de Maatschappelijke Ontwikkelings Maatschappij (MOM) in Tilburg. Hij is mede-initiatiefnemer van het vertrouwensexperiment in Tilburg.
Mijn oom van 64 zit in de bijstand. Hij was eigenaar van een groot ICT-bedrijf, maar kan nu geen werk meer vinden. Vanwege zijn leeftijd natuurlijk. Maar hij solliciteert zich suf, want dat moet van het UWV om zijn uitkering te behouden. Als ik zie hoe hij daar mee worstelt, denk ik: wat hebben we in godsnaam voor systeem gebouwd?
Uitkeringsgerechtigden worden consequent op kille en achterdochtige wijze behandeld. In het kader van re-integratie solliciteren duizenden Tilburgers op banen waar ze toch niet voor worden uitgenodigd. En van een deel van die mensen weten we dat de kans klein is dat ze überhaupt ooit aan de bak komen. Dat levert onnodig veel stress op. Met alle gevolgen van dien: onderzoek wijst uit dat juist mensen met geldzorgen weer domme beslissingen maken.
In Tilburg willen we hier wat aan doen. In een ‘vertrouwensexperiment’ bekijken we wat er gebeurt als een deel van de uitkeringsgerechtigden geen sollicitatieplicht en geen controles meer heeft. Loont vertrouwen in plaats van het wantrouwen waarop dit systeem is gebouwd? Geef de uitkering onvoorwaardelijk niet met allerlei strengen maren en mitsen. Laat mensen bijverdienen bij een uitkering. Het idee staat nog in de kinderschoenen, maar wordt verder uitgewerkt met de Tilburg University. Ook uitkeringsgerechtigden denken actief met ons mee. Daarnaast zijn ook werkgevers, maatschappelijke organisaties, ambtenaren en het Midpoint Center for Social Innovation betrokken. Het valt me op dat het idee nu al op veel draagvlak kan rekenen, zowel uit de linker- als de rechterhoek van het politiek spectrum.
Ik verwacht niet dat mensen die ‘gratis geld’ krijgen daardoor lui en dom worden. Ja, een aantal mensen zal op de bank hangen en Netflix kijken. Maar diegenen vinden ook nu wel een manier om dat te doen en toch de uitkering te behouden. Het is mijn ervaring dat mensen zonder geldzorgen juist actiever worden. In een betaalde baan of in het vrijwilligerswerk.
Onlangs sprak ik Bas*. Zijn uitkering werd opgeschort nadat hij een afspraak niet was nagekomen. Een afspraak die hij nota bene zelf had ingepland. Het doet wat met zo’n goedwillende jongen als je zo vijandig wordt behandeld. Dat is van een onmenselijke maat. Laten we onderzoeken of we hier wat aan kunnen doen.
*Gefingeerde naam
JA hier hadden wij op kunnen wachten, deze praktijken zijn al jaren aan de gang, en het gaat nog extremer worden als men hun mond blijft dicht houden en doet wat hun verteld wordt tegen beter weten in.
UWV en SOOS zeggen dat de uitkeringtrekkers lui zijn en niets willen doen voor de samenleving, maar het grootste gros heeft zich suf betaald aan zowel uwv als belastingen, met als eindresultaat dat zodra ze over de 38 zijn niet meer aan de bak komen. Waarom leeftijd discriminatie, ja het bestaat wel degelijk en in grotere getalen dan wat politiek den haag in cijfers hebben.
UWV is en club met niets nutten die altijd op een ander zijn/haar succes hebben geteerd, hoe weet ik dat, ik ken er 10 waar ik in het verleden mee heb gewerkt die altijd de eer van een ander claimden, en zij hielden hun baan en de echte werker die het werk had gedaan werd ontslagen, dus in de volksmand konten kussers.
Zelfs politek den haag denkt dat UWV en SOOS een vetpot is, en dat mensen 3000 per maand hebben om van rond te komen.
Nu als ik 3000 per maand zou hebben dan zou ik echt nooit meer soliciteren omdat ik al meer zou verdienen in de UWV/SOOS dan als ik aan het werk zou gaan voor het minimum of met behoud van uitkering.
UWV en SOOS medewerkers moeten zich ronduit dood schamen, en een algeheel schoonschip is van toepassing op de gehele huidige bezetting.
Ik moet wat terug doen voor de samenleving, terwijl ik mij suf heb gewerkt en letterlijk kapot heb gewerkt om later als uitzuiger te worden gekenmerkt, ik en velen die nu in de soos en UWV zitten, zitten er niet voor hun lol, weet zeker dat 80% wel wil werken maar gewoonweg niet aan de bak komt vanwege de hoge eisen.
Werkgevers en hun managers die zoeken naar een match ” made in heaven”, eisen die nergen op slaan en papieren gaan boven jaren ervaring, maar onmdertussen maar klagen richting politek dat ze geen geschikt personeel kunnen vinden, kom op zeg werkegevers en managers kom van die pink cloud af, en kies nu eens voor ervaring ipv papieren en zo jong mogelijk, goedkoop is duurkoop, zie nu eens in dat als je om de drie maanden weer een vacature voor de zelfde functie moet gaan plaatsen.
Jullie ideeen kosten het bedrijf geld, je hebt 1 fte voor 3 maanden en je mist 1 fte om die persoon 3 maanden lang te begeleiden, en na 3 maanden moet weer 1 fte de vacature melding bewaken en keuzes maken en managers meestal 10 fte die moeten beslissen wie wel geschikt is en wie niet, dus in totaal kosten jullie iedeeen per 3 maanden 13 FTE, leuk ongeluks getal, en resulteert in verlies van klanten , hoge kosten personeel slarissen (met name die 10 managers die elkaar managen), en uiteindelijk wordt er bezuinigd op de werk vloer omdat de loon kosten omhoog zijn gegaan terwijl de werkvloer het bedrijf draaiende houden niet die managers die niets nutten die helpen je bedrijf om zeep.
Dus hoe dit op te lossen, simpel, kijk eens binnen je bedrijf hoeveel managers je hebt, en sloop de managers er uit die overbodig zijn omdat die het werk doen voor die topmanager die je in bedrijf hebt binnen gehaald.
Het zijn kakerlakken je haalt er 1 binnen en voor je het weet wordt je bedrijf overspeold met managers die elkaar managen maar geen productieve uitkomst leveren voor het bedrijf, ze kosten geld, en vernietigen je bedrijf door een schijnwinst te creeeren door de werkvloer in de krimpen, zo gaat je bedrijf kapot.
Zo wou het ff kwijt, je hebt werk paarden(werkvloer, houden je bedrijf draaiende en creeren winst) en je hebt sierpaarden (managers, vernielen je bedrijf, niet productief en kosten elleen maar geld), wat heb je het liefst binnen je bedrijf, WAKEUP!