Mooi straatje

Te midden van alle ellende in de wereld de laatste lange tijd is het goed om oog te blijven houden voor de kleine mooie dingen. Die houden je met beide voeten op de grond, tonen je waar het om gaat en wat belangrijk is. Als politica, internationalist, onderwijsmens ben ik meestal bezig met macro-denken, met het maken van abstracte analyses en het zoeken van globale oplossingen voor de grote kwesties van het leven en de wereld. Dat is altijd inspirerend om te doen.

Maar het gevaar bestaat dat je te ver afdrijft van het dagelijks leven en van wat er in je directe omgeving gebeurt. En dus werd ik heel blij toen ik hoorde van een initiatief dat wijkbewoners in mijn eigen stad bij elkaar wil brengen door meer groen in de wijk te regelen. Het project is briljant in z’n eenvoud en het heet Het Schónste Strotje van Tilburg.

Het is bedacht door Janneke de Vries van Stichting Op Groene Voet. Tussen april en augustus dit jaar wordt er door Op Groene Voet en de Urban Farm een wedstrijd georganiseerd waarin buren samen hun straat zo groen, kleurrijk en fleurrijk kunnen maken.

Daarvoor kun je hulp krijgen van groenadviseurs, en je kunt ook een ‘toolkit’ met zaadjes en plantjes en verf en dat soort spul krijgen. En een handleiding. Voor de aanleg van bloementuintjes, moestuintjes, groene gevels, fleurige perken, bermen en balkons, hangbakken, bloembakken: wat je maar samen kunt bedenken.

Twee vliegen in één klap: meer groen en meer saamhorigheid in de buurt. Hoe mooi is dat! En als klap op de vuurpijl komen er dan meer vlinders en bijen en andere insecten en dus ook vogels de stad in. Biodiversiteit heet dat. En die is goed voor onze voedselproductie en voor onze geestelijke en lichamelijke gezondheid. Wie het mooiste, groenste straatje heeft, wint de wedstrijd.
Maar eigenlijk heeft iedereen die meedoet al gewonnen: Je hebt immers je buren beter leren kennen én je straatje mooier en groener en leefbaarder gemaakt. Burgerparticipatie, noemt de regering dat. Maar het is gewoon samen iets leuks en nuttigs doen. Ik zei al: briljant in z’n eenvoud, dit idee. Daarom help ik graag bedenkster en kartrekster Janneke de Vries met de promotie ervan.

En ik ga ook mijn eigen buren vragen of ze mee willen doen. Om onze eigen straat op te leuken. Pimping our street green, zeg maar.
En stiekem heb ik nog een plannetje. Want aan het uiteinde van mijn straat in Tilburg Noord ligt al jaren een braakliggend terrein waarop eigenlijk woningbouw is gepland. Maar dat komt voorlopig niet van de grond.

Dus nu ligt het daar maar te liggen, kaal met soms een geparkeerde auto. Daar zou ik graag met mijn buurtgenoten eens mee aan de gang gaan. Guerrilla gardening heet dat. Gewoon dat met onkruid en stenen bezaaide terrein “kraken” en inzaaien met snelgroeiend, vogels en vlinders en insecten aantrekkend groen. Of er kruiden en groente en fruit planten. Een pluktuin. Of stadsakkertje. Vrij voor iedereen in de buurt om er in te tuinieren en van te eten. Hoe gaaf zou dat zijn!

Geen idee waar ik de tijd vandaan haal, hoor. Maar samen met buurtgenoten moet het toch lukken om er iets moois van te maken. Niet met als doel die wedstrijd te winnen. Wel om samen met andere mensen mijn eigen buurt mooier, gezonder, leefbaarder te maken.

Ik kan al zo blij worden van die ene vlinderstruik in mijn achtertuin die zoveel verschillende vlindersoorten aantrekt. Van de lavendel die ernaast staat en die ’s zomers zacht zoemende bijen en hommels te eten geeft. En van mijn kruidenborder waar ik elke dag verse ingrediënten kan plukken om de brouwsels die ik mijn kinderen voorzet gezonder en smakelijker te maken.
Eigenlijk liggen er teveel stenen in mijn voor- en achtertuin. Omdat ik nu eenmaal weinig tijd heb voor groenonderhoud. Maar wat zou het prachtig zijn om in allerlei straten door heel de stad nóg meer groen, geur en kleur te hebben. Daar wil ik graag aan meewerken. Zodat we samen van Tilburg echt de Schónste stad van ’t Laand maken. Mee ammel schón strotjes.
Meer info: Facebookpagina, website van Op Groene Voet en diverse foto’s van de projecten.