Gastbijdrage van Toine van Corven, namens de redactie van het Cultureel Café. Uitgesproken bij de opening van het nieuwe seizoen van Cultureel Café op zondag 27 september in De NWE Vorst.
Ongetwijfeld hebben jullie gehoord dat Jan Zobel, ons redactielid, per 1 oktober – dat is al over enkele dagen – vertrekt als directeur bij de NWE Vorst. Afgelopen vrijdag was zijn afscheid hier in de tuin. Het was een merkwaardig en emotioneel afscheid. Jan werd door het bestuur voor het leeuwendeel van zijn werk de hemel in geprezen, maar toch moet hij weg. En dat pas na twee jaar.
Wij – onze redactie – betreuren dat zeer. En wij vinden daar uiteraard ook iets van. In ieder geval constateren we dat het hier om een zeer gecompliceerde kwestie gaat, waarover volop wordt gespeculeerd en geroddeld, maar waarvan het lastig is de onderste steen boven te krijgen. We hebben uitvoerig gepraat met Jan, met bestuurslid Hans van Driel, met Jans voorganger René Jagers en met de man die Jan ad interim opvolgt, Rien van der Vleuten. We hebben keer op keer dezelfde kernvragen gesteld: “Waarom moet Jan weg? Waarom kreeg hij niet langer de kans?” Een concreet klip en klaar antwoord is niet verkrijgbaar. Te privacygevoelig, mogelijk te beschadigend voor partijen. Het zou kunnen.
Dan ga je op je gevoel af. Bijvoorbeeld ingegeven door de afscheidsspeech vrijdag van wethouder Marcelle Hendrickx. De woorden die zij sprak kun je niet anders verstaan dan dat zij dit afscheid niet wilde, maar formeel kon zij er blijkbaar niets tegen doen. Het gevoel wordt ook ingegeven door Jans voorganger René Jagers die zegt dat twee jaar veel te kort is om iemand op af te rekenen. We zien Jans zichtbare verdriet. We lazen een artikel in het Brabants Dagblad waar het bestuur niet al te goed uit komt. We zien hoofdrolspelers in dit drama waar je vraagtekens bij kunt zetten, waar hun blazoen door hun verleden in de Tilburgse culturele wereld besmet is geraakt. Ook lazen we een vertrouwelijke brief aan het bestuur, ondertekend door 32 makers – niet de minsten – een brief die we hier vertrouwelijk laten, maar waarover we wel kunnen zeggen dat zij het sterk voor Jan Zobel opnemen en zich grote zorgen maken over hoe het verder gaat.
Dat alles bij elkaar creëert een beeld waarvan je zou kunnen zeggen dat er toch iets niet deugt. Wij als Cultureel Café hebben dan ook besloten ons serieus te beraden op onze positie hier in De NWE Vorst. Een culturele instelling is geen voetbalclub of ijshockeyclub waar je de trainer zomaar de laan uit stuurt. Wij vinden het vertrek van Jan Zobel bij De NWE Vorst vreselijk, net als zijn besluit dat daar begrijpelijkerwijs uit voortvloeit om als redactielid van het Cultureel Café in De NWE Vorst terug te treden. We zullen een gesprek gaan voeren met de interim directie en dan besluiten hoe en waar we verder gaan. Intussen wensen wij Jan veel succes toe in een mooie nieuwe baan die met zijn prima VC ongetwijfeld ergens voor hem in het verschiet ligt. Wij missen hem zeer. We missen nu al zijn maandelijkse Zugabe. Ook al is hij er niet bij, mensen: graag een daverend applaus voor Jan Zobel.
Vanaf hier een handdruk voor Jan Zobel, welgemeend dank je wel……