“Ik kwam er net weer een beetje bovenop, en nu dit!”

Naar aanleiding van de problemen waarmee 126 gezinnen in Tilburg te kampen hebben, als gevolg van het plotseling overlijden van hun bewindvoerder en de sluiting van het bewindvoerderskantoor ‘Rappórt’, heeft raadslid Marti de Brouwer (CDA) een aantal van deze mensen uitgenodigd. Hij wil weten of de problemen daadwerkelijk worden opgelost, zoals wethouder Hans Kokke afgelopen maandag heeft beloofd. “Ik kan toezeggen dat deze mensen niet de dupe worden van wat er is gebeurd.” beloofde de wethouder op vragen uit de commissie Social Stijging.

Als we binnenkomen bij wijkcentrum de Ketting is het gesprek nog vol aan de gang. Om de privacy van iedereen te beschermen, spreken we af dat we niet hun namen opschrijven.”Vier jaar lang heb ik alles op alles gezet om uit de problemen te komen, we kloppen uiteindelijk aan voor hulp, en dan krijg je dit!” Iemand anders voegt er aan toe: “Dit is voor mij de tweede keer dat het misloopt met een bewindvoerder. Ik vertrouw geen bewindvoerders meer. Ik heb mijn advocaat gebeld om te zegen dat ik stop met bewindvoering. Rotzooi maken kan ik zelf wel.” Bij weer een ander blijkt dat in de afgelopen vier jaar de schuld niet is afgenomen, maar juist verdubbeld: van 70.000 naar 141.000 euro.

Al gauw blijkt dat niet alle problemen zijn opgelost, zoals was beloofd. Een aantal mensen hebben nog steeds geen brief gekregen met informatie over een nieuwe bewindvoerder. Een aantal anderen wel, maar zijn geheel niet tevreden over de aanwijzing door de rechter. “Wij hebben Obin uit Culemborg toegewezen gekregen, maar die wil ik echt niet. Die is al jaren bekend bij Tros Radar, dan gaan we van de hel naar de hel!” “Uitgerekend bij hen.” voegt iemand anders toe. “Ik heb behoefte aan een aanspreekpunt, iemand waar ik zo naar binnen kan lopen als ik een vraag heb. Hoe moet ik dat doen met een bewindvoerder helemaal in Culemborg?”

Een ander probeert het wat te relativeren: “De rechter moest erg snel besluiten, dat snap ik wel, dus als het tijdelijk is, is het goed. Maar uiteindelijk wil ik wel zelf kiezen, de keuze moet bij ons liggen want wij moeten met zo iemand het contract tekenen.” Een van de aanwezigen vraagt: “Waarom is er geen orgaan dat bewindvoerders controleert? Nu kan iedereen bewindvoerder worden en is er geen controle. Nu is er niemand verantwoordelijk als het fout gaat en daarmee creëer je ook nog banen die wat opleveren.”

Marti de Brouwer wil weten of iedereen leefgeld heeft gekregen, en zo ja, hoeveel. Dat blijkt bij drie van de aanwezigen niet het geval. Een gezin van zes personen, waarvan vier kinderen, had 110 euro moeten krijgen deze week, maar heeft niets ontvangen. Een ander krijgt 20 euro per week voor haarzelf en haar kind, dat ziek is, maar kreeg ook niks. Voor één keer mocht ze naar de Voedselbank, een uitzondering, want ze is al langer dan drie jaar met schuldsanering bezig en de Voedselbank helpt maar maximaal voor drie jaar. “Ik loop er al te lang, maar mijn situatie is niet verbeterd. Ik wil zelf ook veel liever naar de supermarkt, maar dat gaat niet want mijn uitkering is sinds april al geblokkeerd.” Voor haar zou de bewindvoerder verlenging voor de Voedselbank aanvragen, maar heeft dat niet gedaan.