zaterdag 20 april 2024

2 gedachten over “Het Tilburgs Alternatief: PvdA blijft faliekant tegen

  1. Het verleiden van werkgevers door onze wethouder zal waarschijnlijk op een dooie mus uitdraaien. Als werkgevers deze kwetsbare groep ooit aannemen, zal het zijn om snel subsidie te scoren. Haal die subsidie weg, en deze mensen komen weer zo op straat te staan.
    Aan de andere kant: de diamantgroep heeft nu een erg hoog budget. Kunnen daarmee niet meer mensen aan de bak worden geholpen?

  2. Een uitermate vreemde discussie! Natuurlijk is het iedereen bekend dat een aantal regelingen samengaan en dat geleidelijk de WSW gaat verdwijnen. De participatiewet dekt in de toekomst (incl.Wajong) alles aan de zgn. onderkant van de arbeidsmarkt af. De bezoldiging van de nieuwe wettelijke doelgroep wordt aardig geminimalisserd ofwel ingedamd. De bestaande WSWers behouden hun rechten en dus hun CAO. Instroom in de WSW is per 1januari 2015 niet meer mogelijk. Op deze manier wordt een redelijke kostbare regeling wegbezuinigd.

    Toch zal de gemeente er in de toekomst niet aan ontkomen “beschutting” te realiseren. Het participatiebudget vanuit het Rijk wordt geleidelijk zodanig afgeknepen, dat er door de gemeente haast volledig gegokt moet gaan worden op de medewerking van het bedrijfsleven. Om onder het quotum uit te komen heeft het bedrijfsleven (VNO/NCW) via een akkoord met regering en gedoogpartners een inspanningsverplichting ingebracht. Deze is geaccepteerd onder druk van de economische omstandigheden, maar feitelijk is hiermee de klok gewoon weer teruggedraaid. Een inspanningsverplichting van 2% bestond al jaren en ooit was het vertrekpunt zelfs 5%.

    In de tussentijd zijn er ook allerlei aanpassingen geweest in de bemiddelingsaanpak en zijn er dito nieuwe organisaties ontstaan. Door de SUWI, CWI, werkplein, UWV reorganisaties en ga zo maar door is de bemiddeling steeds meer de markt ingedrukt. Feitelijk is door de overheid zelf deze markt tot stand gekomen via oud medewerkers van de arbeidsbureau’s. Een volslagen wildgroei, waarbij bakken met geld ondeskundig en met weinig resultaat werden verkwist. De nieuwe wet met nieuwe spelers moet een uitweg gaan bieden. Het bedrijfsleven is aan zet en dat kan alleen resultaat gaan opleveren bij een sterk groeiende economie. De oorspronkelijk bedoelde Wet Werken naar Vermogen, die nu is opgegaan in de Participatiewet, moet de arbeidsreserve profijtelijk gaan maken. Het is zeer de vraag of deze arbeidsreserve gaat harmonieren met de eigen rendementseis van het bedrijfsleven? Gezien de beschikbare middelen kan hier rustig aan getwijfeld worden. Het verleden heeft al meerdere keren uitgewezen dat het bedrijfsleven dan liever het hoofd afkeert van de eerder gemaakte afspraken. NOMA is niet meer dan een bureaucratische poging dit drama te voorkomen. Maar bureaucratie is de vijand van het bedrijfsleven. Ergo “oude wijn in nieuwe zakken”!

    Wat de Diamant- groep betreft het volgende. In tegenstelling tot de meeste andere SW- bedrijven heeft de DG altijd positief gedraaid. Daarnaast heeft de gemeente Tilburg al jaren geen gemeentelijke bijdrage betaald. En in het verre verleden alleen de algemene landelijke norm die terecht is gekomen in de bedrijfsreserve. Kortom, een SWer heeft de Gemeente Tilburg zelf 0 euro gekost en exploitatietechnisch zelfs geld opgebracht. Dit geoormerkte geld moet gezien de besluitvorming in het verleden t.g.k. van de doelgroep!

    Hoe vreemd is het dan te moeten lezen dat er geen financiele ruimte is om extra beschutte plaatsen in te kopen. De wethouder schermt in zijn antwoord dat het niet budgetneutraal kan, maar slaat hier dus volledig de plank mis. Ook al moet er een bijdrage komen vanuit de gekrompen participatiegelden, dan nog kan het budgettair neutraal vanwege het inverdien-vermogen. Overigens zullen andere partners ook cashen vanuit de participatiegelden en dat met name is niet budgettair neutraal!

    Ergerlijk is het debat in de Commissie Sociale Stijging. Partijen als GL, SP en CDA hebben ondanks hun mooie partijprogramma’s werkelijk de doelgroep in de steek gelaten door zich te verschuilen achter de coalitie en het Rijksbeleid. Met iets meer maatschappelijke interesse en kennis had men beslist tot een andere opstelling kunnen komen. De vrees is gerechtvaardigd dat men te veel de oren laat hangen naar de zogenaamde beleidsadviseurs en te weinig kritisch naar de inhoud kijkt. Van integraal denken heeft men blijkbaar nog nooit gehoord. De lippendienst van GL richting de wethouder dat hij zo goed de zaken gescheiden weet te houden mag hier het sprekende voorbeeld van zijn!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *