Crisis horen bij de natuur. De natuur noemt het echter geen crisis, dat doen wij alleen, door er een bedacht, angstvol, conceptmatig waarschuwingslabel met uitroepteken aan te hangen. Het zou niet mogen gebeuren, een crisis! We moeten het ten alle tijden zien te voorkomen!
Zo zijn bosbranden, orkanen, vulkaan- uitbarstingen, tsunami’s, en overstromingen, volgens de mens allemaal vreselijke natuur-‘rampen’ en dus drama en crisis. De natuur heeft echter geen mening, is altijd neutraal, vindt alles best, en blijft ondanks alle heftige bewegingen van storm en turbulentie gewoon heerlijk onverstoord in balans in haar stoeltje zitten, omdat ze weet waarom dit allemaal plaatsvind.
Crisis’ zijn nodig. Het zijn onontkoombare en gezonde natuurfenomenen. Ze ontstaan om ruimte vrij te maken voor het nieuwe leven. Dat is ook waarom ze ook altijd van korte duur zijn en weer voorbijgaan, zodat in de rust erna het nieuwe zich kan ontwikkelen. Waarom denk je dat ze door de hele mensheid heen altijd hebben plaatsgevonden? Omdat we ‘iets fout deden’?
Nee hoor, omdat de natuur ons wil laten evolueren naar nieuw land, nieuwe kennis, en hogere intelligentie.
En waarom denk je dat jij gedurende je leven ook regelmatig fases van crisis meemaakt en moet doorleven? Juist, omdat je groeit en leert door het doorleven van een crisis!
We zouden ze toe moeten juichen, in plaats van angstvallig trachten te voorkomen, en er in rep en roer van te raken.
Als ze moeten komen, komen ze, en is er geen houden aan. Zelfs als het een ‘Eurocrisis’ is. Natuurkrachten zijn sterker dan wij, en regeren ons, niet andersom. Ze zijn ook intelligenter dan wij. Ooit zullen we dat moeten beamen. Tot die tijd zullen we echter blijven vechten vanuit onze diepste angsten in de toekomst ooit minder te zullen hebben dan we nu hebben…