Peter Timmermans is een Auteur met Asperger en reageert op het artikel in Eindhovens Dagblad: Talent autisten beter benutten.
Dit is voor mij zóóóó herkenbaar!. Toen ik in 1990 van de Frater van Gemertschool (speciaal voortgezet onderwijs) afkwam dacht ik ook dat het allemaal wel op z’n pootjes terecht zou komen. Maar niks bleek minder waar. Dat het me uiteindelijk toch gelukt is, om (redelijk) zelfredzaam te functioneren (sociaal, financieel) heb ik te danken aan het feit dat eind 2004 mijn ouders zo lief waren om me terug in huis te nemen toen het echt niet meer ging en dat een kleine tien jaar geleden het gebruikmaken van hulpverleningstrajecten via GGZ en RIBW voor de cliënt nog grotendeels kosteloos waren.
Als ik nu aan een dergelijk traject had moeten beginnen had ik nooit meer de (financiële) middelen kunnen genereren om zelfstandig (hetgeen de staat niks kost) verder te kunnen. Ik ben heel blij om te lezen dat er eindelijk aandacht komt voor het lot wat heel veel autisten treft: een leven lang sociaal- en financieel volledig afhankelijk. Tot pakweg 1985 (toen de opmars van het Neo-liberalisme begon) draaiden deze mensen doorgaans gewoon mee in onze maatschappij. Sterker nog, velen van hen waren wetenschapper, hoogleraar of gerenommeerd kunstenaar en droegen daarmee bovengemiddeld bij aan onze maatschappij.